تندیس داوود
- مکان: فلورانس/ ایتالیا
- سال ساخت: 1501
- ارتفاع: 5/1 متر
- وزن: 5660 کیلوگرم
- جنس: سنگ مرمر
این مجسمه پرتره یکی از قهرمانان کتاب مقدس به اسم داوود را در حال تفکر، به تصویر می‌کشد. بسیاری از دانشمندان معتقدند این تندیس، را درست قبل از اینکه به نمایندگی از اسرائیل با جالوت (پهلوان فلیسطی‌ها) مبارزه کند، نشان می‌دهد. برخی دیگر تصور می‌کنند این مجسمه، حکایت از داوود، بعد از پیروزی در این نبرد را دارد. مجسمه داوود نماد دفاع از آزادی‌های جمهوری فلورانس که دولتی مستقل بوده و از هر طرف، به واسطه دولت‌های رقیب و استبداد خاندان مدیچی (Medici) تهدید می‌شد، محسوب می‌شود. مجسمه کامل در ۸ سپتامبر سال ۱۵۰۴ پرده برداری شد. چشمان داوود با نگاهی مملو از اخطار به سوی روم زل زده بود.
مجسمه مسیح
- مکان: ریودوژانیرو/ برزیل
- سال ساخت: 1931
- ارتفاع: 38 متر
- وزن: 635 تن
- جنس: سنگ صابون
مجسمه مسیح در برزیل نماد صلح است و یکی از مهم ترین نمادهایی است که کشور برزیل را با آن می شناسند. این مجسمه معروف ترین مجسمه مسیح در جهان است که در شهر ریودوژانیرو قرار دارد و سالانه گردشگران زیادی را به این شهر ساحلی زیبا جذب میکند. مسیح غول پیکر بر فراز کوه کورکووادو ساخته شده و آغوش خود را به مردم شهر ریو باز کرده است. این مجسمه، بزرگ ترین مجسمه سبک آرت دکو در جهان است و در سال ۲۰۰۷ به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید انتخاب شد. در تور برزیل بازدید از مجسمه مسیح یکی از اصلی ترین مقصدها می باشد.
مجسمه های ارتش تراکوتا
- مکان: شی‌آن/ چین
- سال ساخت: 246- 208 سال پیش از میلاد مسیح
- ارتفاع: حدود 175 تا 200 سانتی متر
- وزن: حدود 136 تا 181 کیلوگرم
- جنس: سفال
کشف ارتش تراکوتا یا همان ارتش سفالی چین، یکی از جالب ترین کشف های تاریخ کشور چین بوده است. طبق تخمین باستان شناسان، قدمت این سربازهای سفالی، به سال ۲۲۰ تا ۲۱۰ قبل از میلاد مسیح برمی گردد و هر سربازی یک ویژگی خاص دارد و به طرز شگفت انگیزی باید بگوییم که چهره ی هیچ دو سربازی شبیه به هم نیست!
رازهای زیادی درباره ی تراکوتا هست اما در این ۴۰ سال، باستان شناسان موفق شده اند تا جزییات باور نکردنی فراوانی را درباره ی سربازهای زمینی کشف نمایند.
ارتش تراکوتا در نزدیکی شهر باستانی Xianyang قرار دارد و در نقشه های امروزی کشور چین، این منطقه متعلق به کوه های لیشان در منطقه ی لینتونگ و تقریبا در فاصله‌ی ۶۶۰ مایلی از جنوب غرب پکن است.
دانشمندان بر این باورند که کل این گورستان زیر زمینی، انعکاسی از داخل و خارج کاخ امپراطوری آن دوران بوده است. در واقع در سال ۱۹۷۴ کشاورزان محلی منطقه در حال حفاری بودند که ناگهان یک سر سفالی به بیرون افتاد.
این کشاورزان که از اهمیت آن چه که پیدا کرده بودند بی خبر بودند، سر پیدا شده را برداشتند و با خود به خانه‌شان بردند. چندین ماه بعد دانشمندان از این کشف با خبر شدند و به محل آن رفتند تا منبع این اشیای سفالی را پیدا کنند.
مجسمه پیتا
- مکان: واتیکان/ ایتالیا
- سال ساخت: 1499
- ارتفاع: 2 متر
- وزن: 3175 کیلوگرم
- جنس: سنگ مرمر کارارا
در این تندیس، مریم مقدس را میبینیم که بسیار اندوهگین حضرت عیسی را در آغوش گرفته است. در واقع این صحنه، به بعد از به صلیب کشیده شدن حضرت مسیح اشارهی‌کند. تندیس پیتا، با شکل مثلثی بنا شده که در رأس و وسط آن، سر مریم مقدس است و در انتها و در قسمت پایه به محل مصلوب شدن حضرت عیسی می‌رسد.
میکل آنژ، سازنده این مجسمه، در نظر داشت علی‌رغم مجسمه‌های موجود از عیسی که درد و رنج و ترس را الغاء می‌کردند، اثری خلق کند که سوگ مریم مقدس را با زيبایی تمام بیان نماید. به همین دلیل و همچنین برای نشان دادن پاکی مریم، مریم را جوان و زیبا تراشید.
مجسمه آزادی
- مکان: نیویورک/ مکزیک
- سال ساخت: 1886 میلادی
- ارتفاع: 93 متر
- وزن: 225 تن
- جنس: اسکله آجری و ورق مس
مجسمه آزادی شهر نیویورک، نمادی سیاسی است و به عنوان یکی از معروف ترین مجسمه‌های جهان در قرن بیستم معرفی شده است. مجسمه آزادی نیویورک، به نوعی نماد این شهر بین‌المللی ایالات متحده محسوب می‌شود. در حقیقت این مجسمه، از مجبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری شهر بوده و نامش در فهرست میراث جهانی یونسکو درج شده است. یونسکو، تعریفی از این مجسمه ارائه کرده است و می‌گوید که مجسمه آزادی، شاهکار روح انسان و نمادی برای عمیق تر کردن مولفه‌های آزادی، صلح، حقوق بشر، لغو برده‌داری و گسترش دموکراسی می‌باشد.
مجسمه آزادی را می‌توان نماد آزادی ایالات متحده و نشان دوستی این کشور پس از استقلال آمریکا با دولت فرانسه شمرد. این تندیس بعد از خروج آمریکا از استعمار بریتانیا، به این کشور اهدا شد. گردشگرانی که به نیویورک سفر می‌کنند معمولا از این نماد، دیدن می‌نمایند.
تندیس آزادی به سمت جنوب شرقی نصب شده تا کشتی‌ها و قایق‌هایی که از اقیانوس اطلس به سمت آن رهسپار می‌شوند، بتوانند آن را به سادگی مشاهده نمایند. این سازه، چهل و شش متر ارتفاع داشته و با در نظر گرفتن سکویی که بر روی آن قرار دارد، ۹۳ متر ارتفاع دارد.
مجسمه سر های غول پیکر اولمک
- مکان: سن لورنزو/ مکزیک
- سال ساخت: نامشخص
- ارتفاع: 3 متر
- وزن: 40 تن
- جنس: سنگ بازالت
تمدن اولمک (Olmec) کهن‌ترین تمدن در آمریکای میانه و اولین تمدن در مکزیک به محسوب می‌شود. اولمک‌ها در مناطق پست گرمسیری جنوب مرکزی مکزیک، محل ایالت‌های امروزی وراکروز و تاباسکو زندگی می‌کردند.
از آثار به جامانده از قوم اولمک می‌توان به هشت سر سنگی بزرگ در «سان لورنزو» اشاره نمود که به احتمال زیاد، مجسمهٔ نخستین حاکمان اولمک بوده‌اند. با سقوط این دو شهر، تمدن اولمک نابود گردید، اما فرهنگ و سنت‌های این قوم مانند پرستش جگوار (پلنگ خالدار آمریکایی)، کنده‌کاری بر روی یشم سبز، کشاورزی، دست نوشته‌ها و نظم اجتماعی آنها بعدها در آمریکای مرکزی و جوامع جنوبی ادامه پیدا کرد.
مجسمه بودای بزرگ لشان
- مکان: چین
- سال ساخت: 8 سال پس از میلاد مسیح
- ارتفاع: 71 متر
- وزن: نامشخص
- جنس: صخره سنگی
بودای بزرگ لشان چین، نام مجسمه ای با ارتفاع ۷۱ متر است که در میان صخره کنده شده است و چهره و پیکر بودا، بنیان گذار آیین بودا را به تصویر کشیده است. با توجه به تحقیقات باستان شناسان، این تندیس، در طی امپراتوری تانگ (سالهای ۷۱۳ تا ۸۰۳ میلادی) ساخته شده است.
بودای بزرگ لشان به شکل نشسته ساخته شده است و فقط طول قسمت روی پاهای آن ۸.۵ متر است. یعنی تقریبا ۱۰۰ نفر می توانند روی پهنای پاهای این مجسمه قرار بگیرند و شانه هایش آن قدر بزرگ هستند که روی هر یک از شانه هایش، تقریبا به اندازه ی یک زمین بسکتبال است. شاید باورتان نشود اما بینی این مجسمه به تنهایی حدود ۶ متر طول دارد و هر یک از انگشتانش ۳ متر هستند و حتی یک نفر می تواند روی کوچک ترین انگشت بودا به راحتی بنشیند.
مجسمه های غول پیکر نمرود
- مکان: کوه نمرود/ ترکیه
- سال ساخت: 1 قرن پیش از میلاد مسیح
- ارتفاع: حدودا 8.5 متر
- وزن: متفاوت
- جنس: سنگ/ نامشخص
یکی از جاذبه های جنوب شرقی ترکیه را کوهی تشکیل می دهد که هم‌اکنون باستان شناسان و تاریخ دانان بسیاری را به خود مشغول کرده است. اینکه نام نمرود از پادشاه ظالم بابل گرفته شده است یا خیر؛ هنوز باستان شناسان حرفی نزده اند اما به احتمال زیاد شما با داستان پادشاه بابلی نمرود و شکست او توسط حضرت ابراهیم (ع) آشنایی دارید. در این کوه مجسمه هایی سر بریده قرار دارند که در طول سالیان دراز، یا در زیر خاک مانده و سالم تا به امروز رسیده اند یا اینکه بر اثر عوامل فرسایشی و بلایایی مانند زلزله نابود شده اند. گردشگران ایرانی، به راحتی در ترکیه می توانند به دیدن این جاذبه بروند. جاذبه ای که نه تنها با تاریخ ادیان و باستان مرتبط است بلکه کوهنوردان و طبیعت گران را هم راضی می‌نماید.
تندیس وحدت
- مکان: گجرات/ هند
- سال ساخت: 2018
- ارتفاع: 182 متر
- وزن: 1700 تن
- جنس: اسکلت فولادی و بتن مسلح و برنز روکش
سردار والابای پاتل را به عنوان «مرد آهنین هند» می‌شناسند. او یک رزمنده راه آزادی، فرمانده ارشد و یکی از بنیانگذاران جمهوری هند بود. والابای پاتل در جریان استقلال هند، نقش بزرگی در اتحاد ۵۰۰ ایالت خودمختار و تشکیل کشور هند داشته است و سپس، به عنوان اولین قائم مقام نخست‌وزیر کشور هند ایفای نقش کرد.
این مجسمه با پایه آن، ۲۴۰ متر ارتفاع دارد و با ترکیبی از فولاد و برنز ساخته شده‌است. این مجسمه، دو برابر مجسمه آزادی در آمریکا ارتفاع دارد و پیش از آن، عنوان بلندترین مجسمه جهان به مجسمه ۱۵۳ متری تندیس بهار معبد بودا واقع در معبد بهاری چین تعلق داشت.
مجسمه اندیشه گر
- مکان: پاریس/ فرانسه
- سال ساخت: 1902
- ارتفاع: 6 متر
- وزن: 1/4 تن
- جنس: برنز
اندیشه‌گر (به فرانسوی: Le Penseur) یا شاعر تندیسی از جنس برنز اثر مجسمه‌ساز فرانسوی، آگوست رودن است که هم‌اکنون ۲۸ نسخهٔ برنزی هم‌اندازهٔ آن که با شیوه ریخته‌گری ساخته شده‌اند، وجود دارند. اندازه و ارتفاع نسخهٔ اول آن در دروازه‌های جهنم حدود ۷۰ سانتی‌متر و به عنوان یک اثر مجزا که بهتر شناخته شده‌است، ۱۸۹ سانتی‌متر است. این تندیس، با اندازهٔ بزرگتر از یک انسان عادی، مردی برهنه را نشان می‌دهد که بر روی قطعه سنگی نشسته و چانهٔ خود را بر روی دست راست‌ش قرار داده است؛ در حالی که دست راست او بر روی پای چپش است. این مجسمه به گونه ای طراحی شده‌است که باید از زیر به آن نگاه کرد و به طور معمول، آن را بر روی سکو میگذارند.
مجسمه موآی
- مکان: جزیره ایستر/ شیلی
- سال ساخت: 1400 میلادی
- ارتفاع: 21 متر
- وزن: 14 تن
- جنس: سنگ و خاکستر آتشفشانی متراکم
این تندیس ها، پیکره‌های انسانی تک‌سنگی هستند که بین سالهای ۱۲۵۰ و ۱۵۰۰ میلادی به‌دست مردم راپا نوئی در راپا نوئی واقع در پلی‌نزی شرقی ساخته شده اند. به طور تقریبی نصف آنها هنوز در رانو راراکو، (معدن موآی اصلی) هستند، اما صدها پیکره از آنجا منتقل شدند و بر روی سکوهای سنگی به‌نام آهو (Ahu/ سکوهای انجام تشریفات) در پیرامون جزیره قرار گرفتند. تقریباً تمام موآی‌ها سرهای بسیار بزرگی دارند که سه هشتم اندازه کل مجسمه را تشکیل می‌دهد و پا ندارند. موآی‌ها عمدتاً چهره‌های زنده یا اجداد ایزدی هستند.زمانی که اروپایی‌ها برای نخستین بار در سال ۱۷۲۲ از جزیره دیدن کردند، چهرهٔ مجسمه‌ها هنوز به سرزمین‌های قبیله‌ای خود خیره بود، اما تمام آنها در اواخر قرن نوزدهم ویران شده بودند. موآی‌ها در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ میلادی احتمالاً به دلیل ارتباط اروپایی‌ها یا جنگ‌های قبیله‌ای داخلی سرنگون شدند.
مجسمه ابوالهول
- مکان: جیزه/ مصر
- سال ساخت: 2500 سال قبل از میلاد مسیح
- ارتفاع: 19/8 متر
- وزن: 20000 تن
- جنس: سنگ آهک سفید و گرانیت سیاه
مجسمه ابوالهول یک مجسمه خاص و بسیار مشهور در مصر باستان می‌باشد که نشان دهنده فرعون خفرع اول از سلسله چهارم مصر است. این مجسمه در هضبه جیزه قرار گرفته است و از قسمت های مجموعه مجسمه‌ها و منحوتات دیگری است که به همان دوره، برمی گردد. این مجسمه، به ارتفاع ۲۰ متر و به طول ۷۳.۵ متر است و مطالعات نشان می دهد در گذشته با رنگ های متفاوتی رنگ آمیزی شده بوده، اما این رنگ ها با گذشت زمان، از بین رفته‌اند. هدف واقعی پشت ساختن این مجسمه هنوز مشخص نیست اما برخی نظریه ها بر اساس آن که سر مجسمه نماینده فرعون خفرع اول است و برخی دیگر هم بر این باورند که نماینده خدای خورشید رع است.
